Anima mia, απόσπασμα από το το βιβλίο

Ανολοκλήρωτα όλα. Ξαφνικά βλέπεις τα χέρια σου αδειανά… μόνη και υπεύθυνη για σένα και όλους τους άλλους! Όταν πλέον θα έχω φτάσει στο τέρμα του δρόμου μου, ελπίζω όποιος δεν κατάλαβε τα λόγια μου να νιώσει τουλάχιστον τη σιωπή μου... Έτσι είναι η ζωή, ένας ρόλος θεατρικός, πολλές φορές δίχως πρωταγωνιστές. Αναλαμβάνει η ίδια να παίξει, αφήνοντάς μας να ζούμε τις ουτοπίες μας, που ανυποψίαστοι τις αφήνουμε να μεγαλώνουν μέσα μας κι ας κατασπαράζουν ψυχές και σπλάχνα όταν αποκαλύπτονται.

www.dvarvarigos.gr