Τρία λεπτά…
11:58
Σκοτεινό χειμωνιάτικο βράδυ… στη Σόλωνος παγώνει ο χρόνος
σε στιγμές απειθάρχητης Αρετής, σε γεγονότα ανατροπής απρόβλεπτα
καθαρά μάτια, γαλάζια σβήνουν στο σύθαμπο φως του
αντίο ψελλίζουν τα χείλη.
11:59
Χορτασμένος από στιγμές και γεγονότα, εκπνέει παίρνοντας μαζί του
όσα δεν πρόλαβε ν’ αφήσει… κι όσα ακόμη χάρισε, σημάδεψε στο πέρασμα του…
Tο μαύρο σατέν φόρεμα κλωστή κλωστή ξέφτισε το μεθυστικό άρωμα ξεθύμανε σκουριάσανε οι λευκοί ώμοι συναισθήματα συνωστίστηκαν
πάνω σε χείλια βαμμένα κερασιά σε μάτια μαύρα οι θλίψεις στριμώχτηκαν
βλέμματα ανάμεσα σε ποτήρια κρασί αιμάτινο και τα χέρια μα τα χέρια που σκορπούσαν πόθο στο άγγιγμα ποτέ δεν παγώσανε… η πλησμονή του έρωτα ποτέ δεν κορέστικε οι σαρκώδεις κοιλότητες ετραφήκαν με αγάπη…
Έτσι φτιάχτηκαν οι αισθήσεις του Μοιραίου χρόNου
μ’ αδήριτα μυστήρια γεμάτες
απρόσμενα πιστεύω… απαγορευμένα πάθη
σκόρπιες πληροφορίες και δειλούς υπαινιγμούς.
12:00
Η μυρωδιά του καφέ στην κούπα
πάντα ζεστός
Σφετεριστής των αναμνήσεων στην επερχόμενη απουσία του
ο Χρόνος, τσιγάρο που κάηκε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου