η πλατεία
μοναχικά απόκοσμη μες την πολυκοσμία
έρμαια όνειρα αξεδιάλυτα
σφαδάζουν στην άκρη του ρείθρου
πλάι σε σπασμένα μπουκάλια μπύρας ληγμένης
και οι φωνές
οι φωνές μιας καθοδηγούμενης αναρχίας
κρατούν στο ύψος του το χάος
κι όλο βρωμίζουν οι δρόμοι
κι όλο βρωμίζουν οι σκοτεινιές γωνιές
άναρχα ρέουν τα ούρα της αλκοόλης
κι αλίμονο
τι κρίμα
σαπίζουν οι αλήθειες
που απομείνανε απροστάτευτες
σε σκότη ακινησίας…
............................................................
Πάει πέρασε κι αυτό
καληνύχτα ρε
πάμε για ύπνο να αθωωθούμε…
απόγευμα Σαββάτου κάπου στα Εξάρχεια...
foto: db
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου