Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2017

                                                     ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ 
                                                     ΜΑΡΙΝΑΣ ΤΣΒΕΤΑΓΙΕΒΑ

1892. (26.09/11/10) Γέννηση της Μαρίνας στη Μόσχα.
Μητέρα της η Μαρία Αλεξάντροβνα Μέιν, εξαίρετη πιανίστρια, μαθήτρια του Άντον Ρουμπινστάιν, γερμανοπολωνικής καταγωγής, δεύτερη γυναίκα του Ιβάν Τσβετάεφ.
Πατέρας της ο Ιβάν Βλαντιμίροβιτς Τσβετάεφ, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Μόσχας, ιστορικός τέχνης, ιδρυτής του Μουσείου Καλών Τεχνών της Μόσχας (σημερινού Μουσείου Α. Σ. Πούσκιν).
Άλλα δύο αδέλφια από τον πρώτο του πατέρα της με την Βαρβάρα Ντμίτριεβνα Ιλοβάισκι: ο Αντρέι και η Βαλέρια, με τα οποία ποτέ δεν απέκτησε στενές σχέσεις.
Παιδικά χρόνια στη Μόσχα και στο εξοχικό της οικογένειας στην Ταρούσα, κοντά στον ποταμό Όκα.
Έχει αρχίζει ο Αργυρός Αιώνας της ρώσικης ποίησης. Στη διάρκεια της δεκαετίας γεννιούνται μεγάλοι ποιητές: Μάντελσταμ, Αχμάτοβα, Παστερνάκ.
Θάνατος του τσάρου Αλέξανδρου Γ’. Τον διαδέχεται ο Νικόλαος Β’, ο οποίος θα ξεκινήσει και την εκβιομηχάνιση της χώρας.
1894. Γέννηση της αδελφής της Αναστασία (Άσια), με την οποία διατήρησε στενότατη σχέση ως το γάμο της.
1895. Εμφανίζεται η πρώτη ανθολογία συμβολιστών ποιητών.
1898. Γράφει τα πρώτα της ποιήματα. Παίζει εξαιρετικά πιάνο. Διαβάζει πολύ, όπως και στη διάρκεια όλης της ζωής της και κυρίως της εφηβείας της.
Ιδρύεται το Θέατρο Τέχνης του Στανισλάβσκι.
1902-04. Ταξιδεύει στο εξωτερικό (Νεβρί, Γένοβα, Λωζάνη, Μέλανας Δρυμός, Φραιμπουργκ) μαζί με την άρρωστη (από φυματίωση) μητέρα της και φοιτά εσωτερική σε σχολεία της Λωζάννης και του Φράιμπουργκ.
1905. Απεργίες, έντονη οικονομική κρίση, ανταρσία του θωρηκτού Ποτέμκιν: επανάσταση του 1905. Εκλογικός νόμος για καθολική ψήφο.
1906. (05/07): Πεθαίνει η Μαρία Μέιν.
1909. (καλοκαίρι): Παραμονή στο Παρίσι για μαθήματα μεσαιωνικής γαλλικής λογοτεχνίας και για να δει τη Σάρα Μπερνάρ στο θέατρο.
1910. Δημοσιεύεται η πρώτη της ποιητική συλλογή: Βραδινό Λεύκωμα και συναντά ευνοϊκή κριτική.
Γνωρίζεται με ποιητές, κριτικούς, φιλοσόφους, διανοούμενους της εποχής. Συχνάζει σε λογοτεχνικά καφενεία.
Στη Ρωσία γεννιούνται νέα λογοτεχνικά ρεύματα: ακμεϊσμός, φουτουρισμός.
1911. Συναντά και ερωτεύεται τον Σεργκέι Γιάκοβλεβιτς Εφρόν, στο σπίτι του ποιητή και ζωγράφου Μαξιμιλιάν Βολόσιν στην Κριμαία, τον οποίο θα παντρευτεί τον επόμενο χρόνο, παρά τις αντιδράσεις της οικογένειας του πατέρα της, λόγω της εβραϊκής καταγωγής του.
1912. Δημοσιεύεται η δεύτερη ποιητική της συλλογή Το μαγικό λυχνάρι.
Γέννηση της πρώτης της κόρης, Αριάντνα (Άλια), που θα γίνει σύντροφος και βοηθός της στα δύσκολα χρόνια της επανάστασης και της εξορίας.
1913. Πεθαίνει ο Ιβάν Τσβετάεφ.
Δημοσιεύεται επιλογή ποιημάτων από τις δύο πρώτες συλλογές με τίτλο: Από δύο βιβλία.
1914. Σύντομη αλλά έντονη ερωτική σχέση με την ποιήτρια Σοφία Παρνόκ.
Αρχίζει ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος. Γενική επιστράτευση στη Ρωσία.
Ο Σ. Εφρόν φεύγει στο μέτωπο ως νοσοκόμος.
1915. Γράφει την ποιητική συλλογή Νεανικά ποιήματα, που θα μείνει ανέκδοτη όσο ζει.
Συναντά τον ποιητή Οσίπ Μάντελσταμ: έντονη αλληλεπίδραση.
Δημοσιεύει ποιήματα σε πολλά περιοδικά.
1916. Ταξίδι στην Πετρούπολη. Γνωρίζει τους εκεί ποιητικούς κύκλους.
Γράφει τους κύκλους ποιημάτων Ποιήματα για τη Μόσχα, Ποιήματα στον Μπλοκ, Ποιήματα στην Αχμάτοβα.
Έντονη οικονομική κρίση. Έλλειψη ψωμιού και κάρβουνου στις μεγάλες πόλεις. Πληθώρα λιποταξιών στις γραμμές του ρωσικού στρατού.
1917. Μεγάλες απεργίες: επανάσταση του Φεβρουαρίου. Προσωρινή κυβέρνηση.
Οκτωβριανή Επανάσταση. Εμφανίζονται οι πρώτες εστίες αντίδρασης που θα οδηγήσουν στον εμφύλιο πόλεμο, που θα διαρκέσει ως το 1921.
Ο Σ. Εφρόν εντάσσεται στις γραμμές της Λευκής Στρατιάς και φεύγει στο Νότο. Ως το 1921 θα θεωρείται αγνοούμενος ή νεκρός
Γέννηση της δεύτερης κόρης της Ιρίνα.
Συναντά τον συγγραφέα και ιστορικό Ηλιά Έρενμπουργκ.
Η ποίηση και η πρόζα της αφορούν την καθημερινότητα της εποχής.
1918-19. Γράφει το βιβλίο Γήινα Σημεία.
Γνωρίζει τους ηθοποιούς του θεάτρου Βαχτάνχκοφ και συνδέεται φιλικά μαζί τους και κυρίως με την Σοφία Χόλλιντεϊ.
Δουλεύει στο επιτροπάτο του Λαού για τις υποθέσεις Εθνοτήτων.
Γράφει τα θεατρικά Φάντης Κούπα, Χιονοθύελλα, Μοίρα, Πέτρινος Άγγελος, Περιπέτεια, Φοίνικας.
Οικονομικός αποκλεισμός της νεαρής Σοβιετικής κυβέρνησης από τις μεγάλες δυνάμεις. Χρονιά μεγάλης πείνας.
1920. Πεθαίνει η κόρη της Ιρίνα από ασιτία στο οικοτροφείο παιδιών στο Κούτσεβο.
Γράφει τον κύκλο Το στρατόπεδο των Κύκνων και το ποίημα παραμύθι Η παρθένα βασιλιάς.
1921. Δημοσιεύεται η Τρίτη ποιητική της συλλογή Βέρστια στο Βερολίνο.
Γράφει το μεγάλο ποίημα Πάνω στο κόκκινο άλογο.
Μαθαίνει ότι ο Σεργκέι είναι ζωντανός στο εξωτερικό.
1922. Εγκαταλείπει τη Σοβιετική Ένωση μαζί με την κόρη της Άλια. Ξαναβρίσκεται με τον Σεργκέι στο Βερολίνο. Το καλοκαίρι εγκαθίσταται στα περίχωρα της Πράγας. Ζουν από την υποτροφία του Σεργκέι και από ένα πενιχρό επίδομα της Τσεχοσλοβακικής Κυβέρνησης.
Δημοσιεύεται νέα ποιητική της συλλογή Βέρστια ΙΙ, με ποιήματα του 1916.
Γνωρίζει την Άννα Τεσκοβά, που θα γίνει φίλη ζωής και δεύτερη μητέρα της και με την οποία θα διατηρήσει αλληλογραφία σ’ όλη τη διάρκεια της εξορίας.
Αρχίζει μακρά αλληλογραφία (έως το 1935) με τον ποιητή Μπόρις Λεονίντοβιτς Παστερνάκ, που θα θεωρήσει ίσο της και θα είναι ο μεγάλος πλατωνικός έρωτας της ζωής της.
1923. Δημοσιεύονται τρία μεγάλα ποιήματα Χωρισμός, Ψυχή, Τέχνη.
Γνωρίζει τον Κωνσταντίνο Ροτζέβιτς με τον οποίο δημιουργεί μια πολύ έντονη ερωτική σχέση. Μετά το χωρισμό τους, γράφει Το ποίημα του Βουνού και του Τέλους, από τα πιο σημαντικά μεγάλα της ποιήματα.
1924. Στη Σοβιετική Ένωση πεθαίνει ο Β. Ι. Λ.ενιν. Τον διαδέχεται ο Ι. Β. Στάλιν: αρχίζουν οι διώξεις (εκτελέσεις, στρατόπεδα συγκέντρωσης, απαγορεύσεις των έργων τους) συγγραφέων και διανοούμενων που διαφωνούν με το καθεστώς, και που θα καταλήξουν στην ιδεολογική τρομοκρατία όλη της περιόδου της εξουσίας του Στάλιν. Η επίσημη γραμμή στην τέχνη και τη λογοτεχνία είναι ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός, ενώ στη δύση γεννιέται ο υπερρεαλισμός.
1924-25. Γράφει την τραγωδία Αριάδνη.
Γράφει τα Ποιήματα στον Παστερνάκ και τον κύκλο Η ώρα της ψυχής.
Γέννηση του γιου της Γκέοργι (που η ίδια αποκαλεί Μουρ)
Αρχίζει το μεγάλο της ποίημα-παραμύθι Ο γητευτής των ποντικιών, που θα τελειώσει στο Παρίσι το Νοέμβριο του 1925.
Γράφει το μεγάλο της ποίημα Το παλληκάρι.
Τον Οκτώβριο φεύγει για να εγκατασταθεί στο Παρίσι, όπου έχει αρχίζει να συγκεντρώνεται η ρώσικη εμιγκράτσια, ελπίζοντας σε καλύτερες συνθήκες ζωής και αναγνώριση.
1925-26. Τους πρώτους μήνες φιλοξενείται από την οικογένεια της Όλγας Κολπάσινα-Τσερνόβα. Τον Ιανουάριο του 1925 ο Σεργκέι Εφρόν έρχεται να εγκατασταθεί με την οικογένειά του και περνούν την άνοιξη και το καλοκαίρι στη Βαντέ (στον Ατλαντικό). Τα υπόλοιπα χρόνια θα ζήσει σε φτωχά περίχωρα του Παρισιού (Μπελβύ, Μεντόν, Κλαμάρ).
Γράφει το άρθρο Ο ποιητής και η κριτική. Σύντομο ταξίδι στο Λονδίνο με τον πρίγκιπα Ντμίτρι Σβιατοπόλσκ-Μίρσκι.
Γράφει τα μεγάλα ποιήματα Απεσταλμένος της θάλασσας, Απόπειρα δωματίου, Το ποίημα της σκάλας.
Αλληλογραφία με τους ποιητές Ράινερ Μαρία Ρίλκε και Μπόρις Παστερνάκ στη διάρκεια του καλοκαιριού του 1926, που δημοσιεύεται ως Αλληλογραφία των τριών.
Στις 29 Δεκεμβρίου πεθαίνει ο Ρ. Μ. Ρίλκε. Ισχυρό πλήγμα.
1927. Γράφει το Ποίημα του Νέου Έτους και το πεζό Ο θάνατός σου, αφιερωμένο στον Ρίλκε, την τραγωδίαΦαίδρα.
Γράφει το Ποίημα του αέρα.
1928. Συναντά τον Μαγιακόφσκι.
Δημοσιεύεται το Μετά τη Ρωσία, με ποιήματα του 1922-1925, η τελευταία ποιητική συλλογή που θα δημοσιευτεί όσο ζει.
Γράφει το Κόκκινο ταυράκι και δουλεύει το μεγάλο ποίημα Πέρεκοπ (τελευταία μάχη της λευκής στρατιάς).
1929. Σύντομο ταξίδι στις Βρυξέλλες.
Γράφει το δοκίμιο Ναταλία Γκοντσάροβα και μεταφράζει το μεγάλο ποίημά της Το Παλληκάρι στα γαλλικά, δημιουργώντας ουσιαστικά ένα νέο ποίημα, πρωτοφανές σε φόρμα και θέμα για τη γαλλική ποιητική παράδοση.
1930. Αυτοκτονεί ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι. Του αφιερώνει έναν κύκλο ποιημάτων.
1931. Γράφει την ιστορία μιας Αφιέρωσης (αναμνήσεις για τον Οσίπ Μάντελσταμ), τα Ποιήματα στον Πούσκιν και την Ωδή στην πεζοπορία.
1932. Γράφει δύο δοκίμια Ο Ποιητής και ο Χρόνος και Η Τέχνη στο Φως της συνείδησης, μια πραγματεία Έπος και λυρισμός στη σύγχρονη ποίηση (σχετικά με τον Μαγιακόφσκι και τον Παστερνάκ) και την Επιστολή προς την Αμαζόνα (στα γαλλικά).
1833. Αρχίζει αλληλογραφία με τον κριτικό Γιούρι Ιβάσκ.
Γράφει Το Ζωντανό για το ζωντανό (αναμνήσεις για τον Μ. Α. Βολόσιν) και Αλλοτινό απόγευμα (για τον ποιητή Μ. Α. Κουζμίν) και Ο πύργος με τον κισσό. Γερμανία: Άνοδος του στην εξουσία.
1934. Αναμνήσεις για τον ποιητή Αντρέι Μπιέλι: Αιχμάλωτο πνεύμα.
Αρχίζει η περίοδος της αυτοβιογραφικής πρόζας. Οι παλαιοημερολογίτισσες, Ο διάβολος, Η μητέρα και η μουσική, Το παραμύθι της μητέρας, Το σπίτι του γέρο-Πιμέν, Ασφάλιστη ζωή (για τις συνθήκες ζωής στα περίχωρα του Παρισιού).
1935. Ο Σεργκέι Εφρόν δουλεύει για την Εν.Κα.Βε.Ντε. (Μυστικές Σοβιετικές Υπηρεσίες του Εξωτερικού).
Συναντά τον Παστερνάκ στο Παρίσι. (Η μη-συνάντηση όπως τη χαρακτηρίζει η ίδια).
Γράφει τον κύκλο Επιτάφιος και το ποίημα Αναγνώστες εφημερίδων.
1936. Σύντομο ταξίδι στο Βέλγιο.
Αλληλογραφία και έρωτας με τον νεαρό ποιητή Ανατόλι Στάιγκερ.
Γράφει τον κύκλο Ποιήματα στο ορφανό, το αυτοβιογραφικό Ο πατέρας και το Μουσείο του (στα γαλλικά) και το δοκίμιο Λόγος περί Μπαλμόντ).
1937. Γράφει την Ιστορία της Σονέτσκα (αναμνήσεις για την ηθοποιό Σοφία-Σόνια Χόλλιντέϊ), τα αυτοβιογραφικά Ο Πούσκιν μου και Πούσκιν και Πουγκατσόφ).
Μεταφράζει ποιήματα του Πούσκιν στα Γαλλικά.
Δολοφονία του πρώην αρχηγού των Σοβιετικών Μυστικών Υπηρεσιών του Εξωτερικού, Ιγννάς Ράις. Στην υπόθεση είναι αναμεμιγμένος και ο Σεργκέι Εφρόν, ο οποίος αναγκάζετε να αποχωρίσει εσπευμένα για τη Σοβιετική Ένωση. Λίγο αργότερα τον ακολουθεί και η κόρη του Άλια.
1938. Μετακομίζει με το γιο της στο Παρίσι σε ξενοδοχείο.
Η ναζιστική Γερμανία καταλαμβάνει την Τσεχοσλοβακία.
Γράφει τον κύκλο Ποιήματα για την Τσεχοσλοβακία.
12 Ιουνίου: Φεύγει με το γιο της για τη Σοβιετική Ένωση. Βρίσκει την οικογένειά της στη Μόσχα και περνούν το καλοκαίρι στο Μπόλσεβο. (χωριό κοντά στη Μόσχα). Συλλαμβάνεται η κόρη της και στέλνεται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Συλλαμβάνεται ο Σεργκέι Εφρόν, ο οποίος αργότερα θα εκτελεστεί, όπως συνέβαινε με όλους σχεδόν τους σοβιετικούς πράκτορες που επέστρεφαν.
1939-40. Ζει στη Μόσχα με το γιο της αλλάζοντας συνέχεια σπίτι. Ετοιμάζει μια ανθολογία της ποίησής της ενώ παράλληλα μεταφράζει στα ρωσικά πολωνούς, τσέχους, άγγλους, γεωργιανούς, γερμανούς και γάλλους ποιητές για να ζήσει.
Συναντά την Άννα Αχμάτοβα και τον Μπόρις Παστερνάκ, ο οποίος της βοηθά να βρει δουλειά.
Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο Φιλίας Μόλοτοφ-Ρίμπεντροπ (1929).
1941. Ο γερμανικός στρατός εισβάλει στη Σοβιετική Ένωση, αρχίζει η εκκένωση της Μόσχας.
Στέλνεται μαζί με το γιο της στην Ελαμπούγκα (Ταταρία).
31 Αυγούστου: Η Μαρίνα Τσβετάγεβα αυτοκτονεί.
Πηγή:
Το χρονολόγιο είναι από το βιβλίο, Μαρίνα Τβσετάγεβα: Γήινα σημεία , μτφρ. Ιωάννα Σαββίδου, εκδόσεις Ηριδανός, Αθήνα, 1993.

www.dvarvarigos.gr
http://dimitrisbarbarigos.blogspot.gr/
https://plus.google.com/u/0/104845821882179796438/posts

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου